“Eindelijk, de portefeuille-strategie is rond. Stuur je het concept langs de huurdersorganisatie? Dan kan de Raad van Toezicht snel haar fiat geven.”
Julieke Hoogstadt, bestuurder van corporatie Woonbloei knipoogt uiterst tevreden naar haar managementassistent René Maatstra.
Langdurig wikken en weken leidde tot de ultieme balans tussen investeren in extra woningbezit of verduurzaming. Iedereen zal onder de indruk zijn van deze ijzersterke strategische uitwerking.
Inderdaad reageert de huurdersorganisatie snel middels een bericht van voorzitter Conrad Huurdemans, die allereerst zijn lof uit voor het degelijke werk. Dan komt de kritische kanttekening: “Het woord huurder staat er niet één keer in, wat maakt dat dit concept niet acceptabel is”.
Vermoeid pakt Julieke de telefoon om bij Huurdemans in herinnering te brengen dat het Woonbloei’s ondernemingsplan al vermeldt dat de huurder centraal staat. Fijntjes voegt ze toe: “Het spreekt voor zich dat de woningen voor de doelgroep zijn; voor huurders dus. Daar doen we het voor, dus laten we niet over woorden vallen.“
Helaas is daarmee de kous niet af. Huurdemans ondersteunt haar argumenten, maar verlangt juist meer woorden en wel in de vorm van een heldere huurdersstrategie.
“De visie stopt niet bij de visie, maar schept de verantwoordelijkheid om strategische keuzes uit te werken en te laten zien hoe Woonbloei ‘de huurder staat centraal’ denkt te verwezenlijken!? Natuurlijk denken wij graag mee.
Graag een voorstel en dan praten wij verder.
Géén portefeuillestrategie zónder huurdersstrategie! Tot dan!”
Beduusd staart Julieke voor zich uit. Wat draagt dit bij? Woonbloei voldoet aan de overlegwet en andere bepalingen omtrent participatie en draagvlak in projecten.
Deze huurders zijn de gelukkigen met een huurhuis, in tegenstelling tot de schrijnende situaties van mensen op wachtlijsten. Wat willen ze nog meer?
“Heb jij een idee”, vraagt ze aan René. Die biedt direct aan om Huurdemans te bellen, die zich blij toont met de snelle reactie.
Hij nodigt de bestuurder van harte uit voor een verkennend gesprek bij hem thuis. Misschien kan ze nog een collega of toezichthouder meenemen?!
Op een winderige herfstdag drukt Julieke op de deurbel van Bekertjesmoshof 33c …
Hoe zal dit verhaal verder gaan?
Tekst door Louise Arnold Bik & Bart van der Laag
